ჯაბა ქურთიშვილი საინტერესო, თვითმყოფადი და ინდივიდუალური ხედვის მქონე დიზაინერია, რომელსაც არ ეშინია სითამამისა და ექსპერიმენტების. აქამდე „ბომონდის“ მკითხველს შესაძლებლობა ჰქონდა, მისი ფოტოსესია კრისტი ყიფშიძის ბლოგში ეხილა. ამჯერად კი, ჯაბა ქურთიშვილს სულ სხვა კუთხით წარმოგიდგენთ. მისი ახალი ნამუშევრები დახვეწილ, კლასიკურ სტილშია და დიზაინერისთვის დამახასიათებელი ორიგინალური ინტერპრეტაციით გამოირჩევა.

ჯაბა, როდის დაგაინტერესათ მოდამ?

ყოველთვის მაინტერესებდა ტანსაცმლის დიზაინი და მოდა, თუნდაც იმიტომ, რომ ჩემს ოჯახში გემოვნებით იცვამდნენ. ბავშვობიდან თვალი მიეჩვია ლამაზ სამოსს. ყველაფერი კი, როგორც ყველამ, ხატვით დავიწყე. ვხატავდი, მაგალითად, პიჯაკებს, რომლებიც ერთი კონკრეტული ფერით იყო შთაგონებული. რაღაცებს ვიგონებდი, ვჭრიდი და სამოსისგან კოლაჟებს ვქმნიდი. განსაკუთრებით მომწონდა და ყურადღებით ვაკვირდებოდი ფილმების და ანიმაციური სერიალების პერსონაჟებს. მერე კი, ხატვის დროს მათი სტილის ჩემეულ ინტერპრეტაციას მივმართავდი.

როდის გახდა თქვენი წარმოსახვა რეალური, როდის დაიწყეთ სამოსის კერვა?

სულ რაღაც ორი წელია, რაც ტანსაცმლის დიზაინზე დავიწყე მუშაობა. ვფიქრობ, საკუთარ ძალებში ჩემივე შექმნილმა სკეტჩებმა დამარწმუნა, რადგან როდესაც ჩემი ნამუშევრებიდან ამა თუ იმ იდეას ცნობილი მოდის სახლების კოლექციებში ვხვდებოდი, ეს ამაღელვებელიც იყო და ალბათ, იმასაც ნიშნავდა, რომ საინტერესო ხედვა მქონდა და ის იდეები, რომელიც ფურცელზე გადამქონდა, შეიძლება რეალობა გამხდარიყო. ეს ჩემთვის იყო ერთგვარი ნიშანი, რომ სწორ ადგილას ვიმყოფებოდი. გავლენა მოახდინეს ჩემმა მეგობრებმაც, რომლებმაც მიბიძგეს, ამ სფეროში თავის დამკვიდრებაზე სერიოზულად მეფიქრა.

რა იყო თქვენთვის ყველაზე დიდი გამოწვევა?

ყველაზე დიდი გამოწვევა ყოველთვის იყო და დღემდე არის საკუთარი თავი. იდეალისტი ვარ და ვცდილობ სრულყოფილებისკენ სწრაფვას. პირველ რიგში საკუთარი თავისთვის მსურს რაღაცის დამტკიცება, მაგალითად, იმის, რომ სწორი იყო ის არჩევანი, რაც გავაკეთე.

_ როგორ აღიქვამთ დღევანდელ მოდის ინდუსტრიას, თქვენთვის რამდენად საინტერესოდ ვითარდება, თქვენ რატომ გიზიდავთ?

_ ვცდილობ, რაც შეიძლება ნაკლებად შევყვე ტენდენციებს და კოლექციებს. არ მინდა, რომ თვალი მიეჩვიოს და ჩემს მეხსიერებაში დაილექოს რომელიმე ნამუშევარი. შემდეგ გამიჭირდება საკუთარი ხედვისა თუ ინდივიდუალურობის პოვნა, შეიძლება სრულიად გაუაზრებლად სხვისი ნამუშევრის ასლი გავაკეთო და საკუთარი მეგონოს. მოდის მიმდევრები, ადამიანები, ვინც ტენდენციურად იცვამენ, უფრო ფლობენ ამ ინფორმაციას, ვიდრე მე. ვცდილობ, ვინმეს გავლენის ქვეშ არ მოვექცე.

რამდენად არის აუცილებელი მოდაში, რომ დროს გაუსწრო?

მოდა ისეთი სფეროა, რომ სიახლე ყოველთვის აუცილებელია. თუმცა, რა თქმა უნდა, არ უნდა დავივიწყოთ წარსულიც, რადგან ბევრი პასუხის მოძებნა სწორედ წარსულშია შესაძლებელი. მოდა ჩემთვის წარსულის ცოდნით სიახლის შექმნაა, რომელიც პარალელურად ძალიან თანამედროვე აღმოჩნდება.

მუშაობის პროცესს საიდან იწყებთ?

ეს ყოველთვის მოულოდნელად ხდება. წინასწარ არაფერს ვგეგმავ. ინსპირაცია შეიძლება მოსმენილი მუსიკა აღმოჩნდეს, ან ჩემთვის საინტერესო ადამიანმა გააღვიძოს ჩემში შთაგონება. ერთ კონკრეტულ გარეგნობაზეც კი მთელი კოლექციის აწყობა შემიძლია.

თქვენი ერთ-ერთი ფოტოსესია „ბომონდში“ დაიბეჭდა. კოსტიუმები კრისტი ყიფშიძემ წარმოადგინა. გაიხსენეთ ის გადაღებები.

კრისტისთან წლებია ვმეგობრობ და ის ყოველთვის მახსენებს იმ მოდელებს, რომლებსაც ბავშვობიდან ვადევნებდი თვალს. ერთხელ მისი ფოტო ვნახე და ის განწყობა გამიცოცხლა, რომელიც სუპერმოდელების დანახვისას მიჩნდებოდა. ამ ერთმა ფოტომ მომცა ის იმპულსი, რომლითაც ეს კოსტიუმები შევქმენი და ფოტოსესია გადავიღე. ვფიქრობ, ინდივიდუალური და საინტერესო სესია გამოვიდა. შეიძლება ვერც კი გეცნოთ კრისტი ამ ამპლუაში.

_ ახლა რა ეტაპზე ხართ?

_ ახლა ჟურნალ „ბომონდის“ გარეკანსა და ფოტოსესიას გთავაზობთ. ეს იქნება პირველი შემთხვევა, როცა არა მხოლოდ ფოტოგრაფი, არამედ, როგორც დიზაინერი, ისე წარვდგები ჟურნალის მკითხველის წინაშე. ჩემი კოლექცია იქნება დიდი, სადღესასწაულო კაბების ახლებური ვერსია. მოვინდომე, რომ საინტერესო პრეზენტაცია მომეწყო. ჩავთვალე, რომ ჩემი პირველი გამოჩენა კლასიკური სტილის პატივისცემითა და აღიარებით იქნებოდა სწორი.

ინსპირაცია?

ჩემი საყვარელი ფილმია „ქარწაღებულნი“. ამ ფილმში ჩემთვის ერთ-ერთი ყველაზე საინტერესო სცენაა, როდესაც სკარლეტ ო’ჰარა ფარდისგან კაბას იკერავს. ეს კაბა და სცენა იმდენად ჩამრჩა მეხსიერებაში, რომ წლების შემდეგ ამ იმპულსის გაღვიძებას ვეცადე. ცხადია, ამ კაბის გავლენით არ გამიკეთებია კოლექცია, საერთოსაც ვერ იპოვით, თუმცა თავად ფილმი და ეს კაბა ჩემთვის დაკავშირებულია ძველ, რომანტიკულ მოდასთან.

ფოტოსესია სად გადაიღეთ და როგორ შეარჩიეთ მოდელი?

მოდელი ელენე იაკობაშვილია. ერთმანეთს გადაღებაზე შევხვდით, სადაც მე სთაილინგზე ვმუშაობდი. ელენეს ფოტოები რომ ვნახე, მაშინვე ვუთხარი, რომ ჩემთვის საინტერესო იქნებოდა მასთან მუშაობა. როცა ფოტოსესიაზე დავფიქრდი, თუ ვინ უნდა ყოფილიყო მოდელი, საბოლოო არჩევანი ელენეზე შევაჩერე. კადრში კაბაც და ელენეც ერთად დავინახე და ფოტოსესიის გადაღება სტუდიაში გადავწყვიტეთ.

რაც შეეხება თქვენს სტილს... დიზაინერების დიდ ნაწილს სისადავე ურჩევნია, რადგან მთელ შემოქმედებით იმპულსს კოლექციებში ხარჯავენ. თქვენც იზიარებთ ამ დამოკიდებულებას?

ამ ტენდენციას მეც ვგრძნობდი. თითქოს არ მსურდა, ზედმეტი აქცენტი ჩემს ჩაცმულობაზე გამეკეთებინა. მიუხედავად ამისა, მე ინდივიდუალური, ჩამოყალიბებული სტილი მაქვს, რომელიც ხანდახან ზედმიწევნით კლასიკურიცაა. შეიძლება ავირჩიო გრძელმკლავიანი შავი პერანგი, შავი შარვალი და საყურე. შავი ფერის სამოსში თავს კომფორტულად ვგრძნობ, თუმცა შეიძლება რადიკალურად შემეცვალოს განწყობა და ფერად სამოსში გამოვჩნდე. როცა გადაღება მაქვს ან კოლექციაზე ვმუშაობ, თავისუფალ, პრაქტიკულ სტილს ვირჩევ. ზოგადად, იმ ტანსაცმელს ვანიჭებ უპირატესობას, რომელშიც ყველაზე კომფორტულად ვგრძნობ თავს.

ჯაბა, როგორ გსურთ თქვენი საქმიანობის განვითარება და მომავალში სად წარმოგიდგენიათ თავი?

ევროპის ერთ-ერთ ყველაზე კარგ და საინტერესო მოდის სკოლაში მსურს, ვისწავლო. შემდეგ კი, ნაბიჯ-ნაბიჯ საკუთარი გეგმების განხორციელებას დავიწყებ. მჯერა, ჩემი ცხოვრება და საქმე თავად შემომთავაზებს ამ თავგადასავლებს.

ქეთი დარჩია

ჟურნალი „ბომონდი“